Odkwaszanie

Wszystko zaczęło się od odkwaszania. Jakieś pół roku temu, pomimo dwutygodniowego bardzo gruntowego oczyszczania organizmu, nadal czułam się ciągle ospała, zmęczona i obolała. Owszem zgubiłam 7 kilo, ale nie tylko o to mi chodziło. Wiem, że ciągle jestem nie taka jak powinnam być zgodnie z różnymi tabelkami. Podobno po pięćdziesiątce, gdy człowiek się budzi i nic go nie boli, to znaczy, że zbudził się w kostnicy. Ja jednak mam takie pragnienie, żeby budzić się nieprzesadnie obolała i rześka, bo w końcu, do diabła, dopiero co wstałam, to co to będzie wieczorem!!! Mój doktor wprawdzie stwierdził, że mieszkam nad morzem, więc jak nie chcę, żeby mnie stawy bolały, to mam się wyprowadzić na południe, w góry. Ale ja kocham morze. Uwielbiam sztormy i to jak mnie wiatr wytarga. Uwielbiam wycie wiatru, takie że nie słyszę własnych myśli. To jest dopiero pełny reset. Jak wrócisz do ciepłego i cichego domu, rozpalisz w kominku, posłuchasz „Sjesty” Kydryńskiego w Trójce, wtedy doceniasz w pełni ten spokój. Pies się wtuli, koty mruczą i robią ci masaż, facet poda lampkę wina, przykryje kocem. Ech …, ale miało być o odkwaszaniu.

Przyszła do mnie koleżanka, bo wiadomo, że ja zawsze coś tam koło siebie robię, skutki różne, ale robię. Zatem przyszła i opowiedziała mi o Kuracji Horaka. O niej możecie sobie poczytać w zakładce „Zdrowie”. W każdym razie w tej kuracji chodzi o to, że cokolwiek chcemy ze sobą zrobić, wyleczyć jakieś choróbsko, czy trywialnie tylko zlecieć z wagi, wszystko powinniśmy zaczynać od odkwaszenia organizmu. Zapewne to leży u podstaw naszego problemu. Posłuchałam, poczytałam i stwierdziłam, że to nawet logiczne, ma sens. Szczególnie spodobała mi się idea odkwaszania, polegająca na domineralizowaniu organizmu.